Բենեդիկտոս 16-րդի հանկարծահաս հրաժարականը չի խանգարել, որ Հռոմում հանդիսավորապես նշվի Մալթայի ասպետների օրդենի հիմնադրման 900-ամյակը:

Հռոմի պապ Բենեդիկտոս 16-րդի հրաժարականը ուղեկցվել է նաև երկնային արձագանքով: Ականատեսների պնդմամբ` պապի հրաժարականից անմիջապես հետո կայծակը հարվածել է Հռոմի սուրբ Պետրոս տաճարի գմբեթին:

Նյու Յորքում գործող Սահմանադրական իրավունքների կենտրոնը Հռոմի պապ Բենեդիկտոս 16-րդի ու Վատիկանի բարձրաստիճան կարդինալների դեմ բողոք է ներկայացրել Հաագայի միջազգային քրեական դատարան՝ նրանց մեղադրելով մարդկության դեմ գործած մեղքերի, մասնավորապես՝ կաթոլիկ քահանաների մեղքը թաքցնելու համար, հայտնում է The Telegraph-ը։

Հռոմի պապ Բենեդիկտոս 16-րդի հրաժարականից հետո, դիտորդները ենթադրություններ են անում կաթոլիկ եկեղեցու հետագա ժառանգորդի մասին։ Ինչպես նշում է BBC-ի թղթակիցը, մեծ է հավանականությունը, որ հաջորդ Հռոմի պապ կդառնա Լատինական Ամերիկայի ներկայացուցիչը, որտեղ ապրում է աշխարհի կաթոլիկների ավելի քան 40 տոկոսը։ Հնարավոր թեկնածուների թվում նշվում են նաև Սան Պաուլուի արքեպիսկոպոս Օդիլո Շերերայի և արգենտինացի Լեոնարդո Լեոնարդո Աանդրիի անունները։

Տեր ամենակալ, կորսվածին գտնող, Անապատ դարձած մեծ կորուստների Հովտում այս տկար նորեն բարձրացրու` Խաչդ փրկարար:

Եթե քո մեջ իմաստություն կա, պատասխա՛ն տուր մերձավորիդ, իսկ եթե ոչ, քո ձեռքը թող բերանիդ վրա լինի։ Փառքն ու անարգանքը խոսքի մեջ են, և մարդու կործանումը` իր լեզվի վրա։

Պողոս Առաքյալն իր աշակերտ Տիմոթեոսին ուղղած երկրորդ նամակի 3-րդ գլխի 1-17 համարներում գրում է. «Վերջին օրերին չար ժամանակներ պիտի գան, երբ մարդիկ պիտի լինեն անձնասեր, փողասեր, հպարտ, ամբարտավան, հայհոյող, ծնողներին անհնազանդ, անշնորհակալ, անմաքուր… մեծամիտ, ավելի շատ հեշտասեր, քան աստվածասէր…» (Բ. Տիմ. 3:1-4):

Հռոմի Պապ Բենեդիկտոս 16-երորդը, ում հրաժարականի մասին լուրը ժամեր առաջ հանկարծակիի բերեց ողջ կաթոլիկ (և ոչ միայն կաթոլիկ) աշխարհը, նոր հարցականներ պարտադրեց համաշխարհային լրատվամիջոցներին:

Փետրվարի 10-ին Հայ Առաքելական եկեղեցին նշում է Բուն Բարեկենդանը, իսկ փետրվարի 11-ից սկսվում է Մեծ Պահքը, որն ավարտվելու է մարտի 31-ին` Սուրբ Հարության տոնով: Այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց տեր Եսայի քահանա Արթենյանը: Քահանայի խոսքով՝ հավատացյալները պետք է ապրեն հոգևոր կյանքով, ոչ թե եկեղեցու կանոններով, այլ յուրաքանչյուրը խղճի մտոք:

Սրբերի սեփական խոր մեղավորության զգացումը լույսի աղբյուրին` Քրիստոսին, ունեցած նրանց մոտիկությունից է։ Գոյություն ունի կրոնականություն` զուգակցված գեղագիտական սենտիմենտալ, կրքոտ հույզերին, որոնք հեշտությամբ գոյակցում են եսասիրության, սնափառության, ցանկասիրության հետ։ Նման մարդիկ հոգևոր հորից ակնկալում են գովասանք ու լավ կարծիք իրենց մասին։ Նրանց զղջումը շատ ծանր է, քանզի նրանք ապաշխարում են, որ գանգատվեն ուրիշներից, ողբան, նրանք համակված են իրենք իրենցով, հեշտությամբ մեղադրում են ուրիշներին։ Նրանց կրոնական հուզավառության վատորակությունն ամենից լավ ապացուցվում է հեշտ անցումով դեպի գրգռականություն և զայրույթ։ Այս տեսակի մարդիկ ավելի հեռու են ճշմարիտ ապաշխարության հնարավորությունից, քան ամենաանուղղելի մեղավորները։